Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(z przeczeniem)

См. также в других словарях:

  • cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… …   Słownik języka polskiego

  • dowidzieć — dk VIIa, dowidziećdzę, dowidziećdzisz, dowidziećdział, dowidziećdzieli tylko z przeczeniem: nie dowidzieć, rzad. «móc dojrzeć, dostrzec» (dowidzieć z przeczeniem: nie, w zn. «mieć wadę wzroku» pisze się łącznie niedowidzieć) …   Słownik języka polskiego

  • przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… …   Słownik języka polskiego

  • znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… …   Słownik języka polskiego

  • a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca …   Słownik języka polskiego

  • ale — 1. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne treści, łączący zdania współrzędne lub równorzędne części zdania (z przeczeniem lub bez przeczenia); lecz» Słońce świeci, ale wieje zimny wiatr. Biednie, ale czysto. Położył się… …   Słownik języka polskiego

  • bać się — ndk, boję się, boisz się, bój się, bał się 1. «doznawać uczucia strachu, odczuwać lęk» Bać się ciemności, piorunów, kary. Bać się kogoś, czegoś jak ognia. Bać się kogoś, czegoś jak diabeł święconej wody. ◊ Bać się własnego cienia «być lękliwym,… …   Słownik języka polskiego

  • bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… …   Słownik języka polskiego

  • bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

  • chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …   Słownik języka polskiego

  • cofać — ndk I, cofaćam, cofaćasz, cofaćają, cofaćaj, cofaćał, cofaćany cofnąć dk Va, cofaćnę, cofaćniesz, cofaćnij, cofaćnął, cofaćnęła, cofaćnęli, cofaćnięty, cofaćnąwszy 1. «powodować ruch kogoś, czegoś ku tyłowi; posuwać, pociągać wstecz; zawracać»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»